Juf Patje

‘Mam! Vet gaaf! Volgend jaar krijgen we juf Patricia!’

Aan het einde van groep zes gonsde de naam van de nieuwe leerkracht door de klas. Tot nu toe had Juul, op de burn-out-juf van groep vier na, elk jaar adequaat onderwijs genoten. Deze juf stak daar met kop en schouders boven uit als we de geruchten moesten geloven. Ik had nog nooit van haar gehoord. Ze bleek al dertien jaar les te geven op de Lidwinaschool in Amsterdam. Het woord was: ‘Juf Patricia maakt van elke groep een grote familie’

Na de eerste schooldag in september kwam Julia stuiterend thuis.

‘Mam, deze juf is ECHT COOL! Ze vertelde dat we elkaar beter gaan leren kennen en we krijgen haar ook in groep acht. Voor de zomer heeft ze afscheid genomen van haar vorige klas en ze zei dat ze misschien af en toe nog een beetje heimwee zou hebben maar dat het vast snel went met elkaar in groep zeven. Grappig hè? Dat ze dat vertelt. Ik snap het wel, ze is twee jaar met hun geweest en nu ineens met ons.’

Op de voorlichtingsavond mochten wij en andere ouders kennismaken met dé juf. Ze ontvangt ons hartelijk in het rood-wit gedecoreerde klaslokaal waar een enorme vlag aan de muur prijkt van haar favoriete voetbalclub. Er hangt een foto van de juf samen met haar zus. In de hoek van de ruimte staat een levensgrote giraf van hout en op haar bureau straalt een lamp in de vorm van disney-hond Pluto. Ondanks de klassikale setting voelt het fijn, als een huiskamer. Patricia vertelt dat ze de afgelopen weken de kinderen al aardig heeft leren kennen en dat ze erop vertrouwd dat het een mooi jaar gaat worden.

‘Juf Patje’, zoals ze door de leerlingen wordt genoemd, laat alle verwachtingen uitkomen. Wekelijks vertelt Juul een verhaal over haar aan de keukentafel. Ik geniet en luister met stijgende verbazing naar wat ze over haar juf heeft te zeggen.

Zo is er ‘het liefje van de dag’. Uit een grote pot waar stokjes in zitten met de namen van alle kinderen trekt juf er elke dag eentje. Als het stokje met jouw naam wordt getrokken ben je ‘liefje van de dag’. Je mag dan, met de juf, tijdens het ‘tienuurtje’ hand-in-hand de trap aflopen. Dit leidt tot veel hilariteit.

Ajax is juf’s club, ze heeft een seizoenskaart en is bij alle wedstrijden samen met haar zus. Wanneer zus een keertje niet mee kan wordt er geloot. Julia’s bff (Marleen) wint en heeft een top-avond in de Arena. Na die dag noemt Patricia Marleen met een dikke knipoog ‘hooligan’.

20180109_154631Als alternatieve straf is ‘kikkerstraf’ ingevoerd. Wanneer je iets stouts hebt gedaan pakt juf een ‘happertje’ (zie foto). Dan noem je een getal en beweegt ze het vouwding zoveel keer heen en weer . Vervolgens kies je een vakje waar een opdracht achter staat, bijvoorbeeld trouwen met de juf, twee minuten ‘twerken’ (Afrikaans dansen), een liedje zingen, vogeltjesdans doen, of de juf trakteren. Uitvoering: in de klas!

Op je verjaardag vertelt juf Patricia beeldend hoe je ouders elkaar ‘echt’ hebben leren kennen. Er was eens een beroemde voetballer die verliefd werd op een prinses…. Jouw vader was die voetballer en jouw moeder de prinses. Dat hebben ze je nooit durven vertellen want als ze bij elkaar wilden blijven mocht niemand dat weten. Nu weet je dus het echte verhaal. Zo heeft ze voor ieder kind een eigen versie.

Als Julia geopereerd wordt aan een blindedarmontsteking mobiliseert Patricia de hele klas om te face-timen. Wanneer Juul op haar verjaardag nog steeds in het ziekenhuis ligt komen eerst de meisjes, dan de jongens en later juf zelf op visite met cadeaus om er toch een feestelijk randje aan te geven.

In de laatste week van groep zeven komt juf Patricia zelf in het ziekenhuis te liggen, ze moet haar vakantie naar Vietnam afzeggen. Doktoren weten niet meteen wat het is, pas na een week wordt duidelijk dat ze een flinke longontsteking heeft. Ondertussen appt de klas tot in de vakantie onrustig heen en weer. Als dat maar goed komt. Gelukkig is dat zo.

In groep acht vraagt ze iedereen een knuffel mee te nemen naar het schoolkamp voor de jaarlijkse knuffel-foto. Ze legt het uit. ‘Sommige kinderen slapen nog met een knuffelbeer, dat is prima. Anderen doen dit niet, dat is ook prima. Om te voorkomen dat kinderen die nog met een teddybeer, aap of hond slapen gepest worden moet iedereen een exemplaar meenemen op kamp.’

Als er onenigheid is in de klas over de tafelschikking lost ze het democratisch op. Iedereen mag zijn favoriete indeling tekenen. Alle kaarten gaan in een doos en elke week wordt er een nieuwe getrokken. Het is soms een beetje gedoe, vooral het zoeken naar wie-waar-nu-weer zit, maar zo heeft elk kind een keer zijn of haar perfecte week.

In de kerstvakantie gaat de juf met de klas naar de bioscoop, gewoon omdat ze het zelf heel leuk vindt. En dat is wat haar zo’n mooi mens maakt. Ze is een juf uit duizenden. Ja, er zullen er vast meer zijn, maar deze juf, Patricia, waarover ik, van Julia en haar klasgenoten, nu bijna twee schooljaren deze verhalen hoor verdient wat mij betreft een standbeeld, een voorbeeld van hoe onderwijs zou moeten zijn.

Ze spreekt hun taal maar is duidelijk de baas. Iedereen weet en respecteert de regels van de klas. Er is ruimte voor een lolletje, gekkigheid, tegelijkertijd gaat ze serieuze zaken niet uit de weg en wordt er keihard gewerkt. Dat alles doet ze met een reuzegroot hart.

Voor de klas, in de klas met liefde voor haar vak, met liefde voor de kinderen. Met liefde.


Geplaatst

door

Reacties

4 reacties op “Juf Patje”

  1. Reino avatar
    Reino

    Hier kreeg ik tranen van in mijn ogen! Wat een superjuf! En wat een leuk stukje weer! ??

  2. kari avatar
    kari

    Hulde aan juf Patricia (en alle andere leraren die toppertjes zijn)! Ik word er ook blij van, leraren met n hart die hun vak verstaan.

  3. Rolien avatar
    Rolien

    Ik huil ervan , van vreugde , over zoveel liefde voor kinderen ! En gelukkig ook voor mijn Julia !

  4.  avatar
    Anoniem

    Oh Patricia… wat een mooi compliment.
    Ik ken trouwens nog zo’n juf: je zus Sharita. Bijzondere familie hoor.
    Groeten
    Josien