Mies Perfect

learning takes a lifetime

Tag: Bart

Clubkampioen

Op het prachtige tennispark dat naast onze flat ligt zijn de jaarlijkse clubkampioenschappen zojuist voltooid. Sinds een paar jaar volg ik tennisles in het zomerseizoen. Het is meer bezigheidstherapie dan dat het werkelijk iets oplevert omdat ik tot voor kort geen prioriteit stelde aan oefenen naast het lesgebeuren maar de afgelopen twee maanden heb ik meer ballen geslagen dan ooit. Door de quarantaine was de tennisvereniging gesloten, ik miste het op-de-baan-gevoel en ik besloot mijn racket fanatiek op te pakken als het hek van het park weer open zou gaan. Vervolgens schreef ik me dapper in voor de clubkampioenschappen. Bij…Continue Reading

Leuk Kak Leuk Kak Leuk Kak

Leuk Het begon leuk. Met een ouderwets gezellige klets-avond aan het einde van een donderdagmiddag in het blauwe theehuis in het Vondelpark, met Maartje, wijn en pizza. Toen het fris werd op het terras verplaatsten we ons naar café Wildschut in de buurt van het museumplein, om een kop thee te drinken en vervolgens weer wijn. De volgende dag was het vrijdag de dertiende. Kak Er kwam een man van de woningbouwvereniging om de kraan in de badkamer (ging niet meer open) en de kraan in de keuken (ging niet meer dicht) te repareren.  ‘Sorry mevrouw, ik mag de keukenkraan…Continue Reading

Griepzooi en een gat in een hoofd

De laatste weken van de zomervakantie. Normaal gesproken gaat iedereen weer aan het werk maar bij het mediabedrijf waar Bart freelancet verschijnen steeds minder mensen in de studio. Het lijkt een willekeurig afvalsysteem waar niemand aan ontkomt. Zondag Bart is aan de beurt. Hij wordt langzaam witter. Door het aantal keer dat hij het toilet bezoekt denk ik even dat er een geheime toegangspoort verborgen zit naar het ministerie van magie. Dat is natuurlijk niet zo. Mijn fascinatie voor Harry Potter houdt geen enkel verband met de felle buikgriep die heerst. Ik probeer het een beetje luchtig te houden met…Continue Reading

Tranen van 2017

Zat ik daar weer, te huilen, in de kerk. Elk jaar hetzelfde (kerst)liedje.   Julia en Anna zitten op een katholieke basisschool. Daar merk je niks van. Behalve in de periode voor Kerstmis. Wekenlang wordt er gezongen. ‘De herdertjes lagen bij nachte’, ‘Midden in de winternacht’ en ‘Sjok, sjok, sjok, liep het ezeltje’.   Woensdagochtend om half negen verzamelen kinderen en ouders zich in de reusachtige kerk op de Linnaeushof in Amsterdam-oost. Ik schuifel naar binnen en breng Anna naar het kerkbankje waar groep 3a zich heeft gevoegd. In deze ruimte kun je bijna geen voorstelling maken van het knusse…Continue Reading

Herfst, onstuimig gedoe en liefde

Even een weekje naar de Veluwe. Met het hele gezin. Terwijl ik een beetje in de stress-modus zit lukt het me toch aardig om hiervan te genieten. Ik kan me niet herinneren wanneer we ZO ontspannen waren met z’n allen.   Een huisjes-park tussen de eekhoorns, boomklevers, koolmeesjes, kabouters en andere bosfiguren. Moeilijk, tweehonderd gezinnen en groepjes mensen die ‘lekker’ vakantie vieren. Een vreemd soort weerstand tegen burgerlijkheid zet ik morrend opzij. Ik kiep een zak voer op tafel en focus op de gevleugelde types die in de aanval gaan. Zij trekken zich nergens iets van aan. Ik zou er…Continue Reading

Waarom ik naar Berlijn ging en wat ik daar deed.

Donderdag vertrok ik naar Berlijn. In mijn eentje. Helemaal alleen. Zonder iemand erbij.   Het weekend van zeven tot en met tien september stond al sinds een half jaar geblokt in mijn agenda voor iets totaal anders dan een bezoek aan de Duitse hoofdstad, namelijk het immer knusse Permanent Beta Festival in de Drentse bossen.   Dat heerlijke, creatieve, lieve, gekke, mooie feestje in het bos waar ik me de afgelopen vijf jaar zo thuis voelde. Ik ging er niet heen. Niet omdat ik daar niet wilde zijn maar omdat ik ergens anders moest zijn. Ik zocht een andere omgeving.…Continue Reading

Vakantie? Ammehoela!

Terwijl Bart nog een weekje doorploetert aan het televisieprogramma ‘Models in Paris’ richt ik me op de voorbereidingen van onze vakantie in een ander deel van Frankrijk.   Anna en Lina logeren een paar nachtjes bij oma Klaasje. Dat scheelt, want poeh hé, wat moet er veel gebeuren. Een nieuw ruitje in Julia’s telefoon laten zetten (even op de fiets naar de Van Woustraat), een goede thermoskan kopen (even doorfietsen naar de Overtoom) het huis schoonmaken, tassen inpakken, broodjes smeren voor onderweg, én… én… STOP!   Ik merk dat ik doodop ben. De afgelopen maanden probeerde ik wanhopig een paar uur…Continue Reading

Ibiza

Tijdens het zwembaduitstapje naar Zandvoort zei Julia: ‘Mam, gaan we nog een keer naar Ibiza?’.   Ja, Ibiza, daar wil ik ook graag weer eens zijn. Beetje vreemd verhaal, hoe we daar ooit terecht kwamen.   Op een dag, begin 2009, we woonden nog in ons poppenhuisje van 56 m2 in de Transvaalstraat, ging de bel. Er stond een behoorlijk indrukwekkend personage voor de deur, een knappe, donkere man van ongeveer twee meter met één meter lang donker golvend haar. WoW!   Het bleek Diego te zijn, een jeugdvriend van Bart. Diego, geboren in Colombia, zat  bij Bart op de basisschool in…Continue Reading

Paasperikelen

Ik moest het nog even verwerken voor ik erover kon schrijven. Het paasweekend.   Leuk, dacht ik twee maanden geleden. Er is goede vrijdag en dan Pasen. Kunnen we mooi, met het hele gezin, een mega-lang-weekend naar de Veluwe. Lekker in het bos, kinderen in de speeltuin, kan ik weer eens een boek lezen. Mijn moeder woont daar in de buurt, kan ze langskomen op eerste paasdag, en mijn zusjes misschien ook. Juul mag nog wel een vriendinnetje meenemen, relaxed (serieus dat woord dacht ik).     Dus, huisje geboekt bij Landal Heihaas in het pittoreske plaatsje Putten, niet al…Continue Reading