Mies Perfect

learning takes a lifetime

Tag: Lina

Quarantaine, de tussenstand

Drie weken thuis met drie kinderen en zo goed als zonder man. Dat laatste is op zich positief want het betekent dat de man werk heeft en dat er geld binnenkomt maar het betekent ook dat ik nu juf, moeder, schoonmaker, werknemer, kok en de manager van het hele zooitje ben. Het is wat veel en ik raak ervan in de war. Zo legde ik afgelopen donderdag tijdens een Zoom-gesprek aan een collega uit hoe je van papier een tulp kunt vouwen en vroeg ik aan mijn dochter van vijf of ze even de notulen van de vergadering wilde uitwerken.…Continue Reading

Apenspeurtocht

‘Hoeveel nachtjes nog mam?’ In januari kwam de vraag voor het eerst voorbij. ‘Meer dan honderd’, riep ik, ‘dus het duurt nog heel lang.’ Begin mei inventariseerden we welke kleutergasten uitgenodigd zouden worden en wat het onderwerp moest zijn voor het eerste officiële kinderfeestje van Lina. ‘Mam ik wil een apenfeestje met Maud, Joost en Sofia.’ Lekker overzichtelijk, even een speurtocht in elkaar draaien, of, nog makkelijker, delegeren aan de puber. Na meer dan tien kinderfeestjes maak ik me er niet meer zo druk om. Julia en haar vriendin Pleun maken een gezellig filmpje met vier knuffel-apen genaamd: ‘Lina, Maud,…Continue Reading

Ze zeggen doe rustig aan, er is tijd genoeg

Ali B. Lijkt me een sympathieke gast. Het liedje ‘Terwijl jullie nog bij me zijn’ is behoorlijk populair bij ons in huis. Vader Ali B. vindt dat het opgroeien van zijn kids veel te snel gaat. Julia, Anna en Lina zingen mee. Uren die vliegen, de jaren die liegen Ze zeggen doe rustig aan, er is tijd genoeg. Doe rustig aan? Wat voor een persoon zegt dat? Ik heb dat nog nooit iemand horen zeggen. Sinds de eerste werd geboren, twaalf jaar geleden, hoor ik alleen maar: ‘Geniet ervan, het is zo voorbij, houd ze vast zolang ze nog in…Continue Reading

De eerste schooldag van mijn laatste dochter

Ze was helemaal klaar met de ‘baby’s’ van de peutergroep. Al weken vroeg ze dagelijks aan de ontbijttafel, ‘Ga ik naar school?’ Nu kon ik eindelijk ‘JA!’ zeggen tegen mijn jongste dochter. Ze is zo blij met dit antwoord. Ze pakt mijn oren vast met haar zachte kleuterhandjes en geeft me een smakzoen op mijn voorhoofd waarna deze bedekt is met plakkerige restjes pindakaas. Het is maandagochtend, 4 juni 2018, de dag nadat ze vier jaar is geworden. Samen met Bart breng ik haar de klas in. Bij groep 1d hangt een vrolijk briefje aan de deur: ‘Welkom Lina!’ Zo’n…Continue Reading

Ballonnen

Lente. Eindelijk. Na weken van kou, regen en wind schijnt het zonnetje weer. Op een dromerige donderdagmiddag fiets ik met Anna voor- en Lina achterop naar huis. Het is ongeveer tien minuten vanaf de opvanglocatie. Achter mijn rug hoor ik: ‘Oh dennenboom, oh dennenboom, wat zijn je takken wonderschoon.’ Het maakt Lina geen bal uit welk jaargetijde het is, kerstliedjes kunnen altijd. We volgen het slingerende fietspad langs park Frankendael. Bij restaurant Merkelbach staat een schattig bruidspaar te stralen op het bordes. Een klassiek koppel, hij in lichtgrijs pak, zij een sneeuwwitte prinsessenjurk. Vier bruidsmeisjes blazen bellen in de blauwe…Continue Reading

Dikke duim

Anna is onze middelste dochter van bijna zeven. Ze heeft vaak het gevoel dat ze iets te kort komt en reageert altijd net even iets krachtiger dan haar grote en kleine zus. ‘JA! MAM! Julia mag altijd langer opblijven dan ik!!! Dat is NIET eerlijk.’ ‘Ik snap dat het zo voelt maar Julia is bijna twaalf en dat betekent dat zij iets later naar bed gaat dan jij.’ Er komt rook uit haar oren en ze kijkt alsof ik heb ik gezegd dat ze nooit meer met lego mag spelen. Tijdens het avondeten zeg ik tegen Lina: ‘Wat zit je…Continue Reading

Tranen van 2017

Zat ik daar weer, te huilen, in de kerk. Elk jaar hetzelfde (kerst)liedje.   Julia en Anna zitten op een katholieke basisschool. Daar merk je niks van. Behalve in de periode voor Kerstmis. Wekenlang wordt er gezongen. ‘De herdertjes lagen bij nachte’, ‘Midden in de winternacht’ en ‘Sjok, sjok, sjok, liep het ezeltje’.   Woensdagochtend om half negen verzamelen kinderen en ouders zich in de reusachtige kerk op de Linnaeushof in Amsterdam-oost. Ik schuifel naar binnen en breng Anna naar het kerkbankje waar groep 3a zich heeft gevoegd. In deze ruimte kun je bijna geen voorstelling maken van het knusse…Continue Reading

Kees, Henk en Martin

Sinterklaas is in het land. Op woensdag en zaterdag mogen er schoenen gezet en wordt er keihard gezongen. Julia speelt de rol van Hulpsinterklaas met verve en past emotionele chantage, die best verleidelijk is in deze periode, toe.   ‘Luisterpiet hoort alles hoor Anna! Als je Lina slaat krijg je niks in je schoen.’   Los van de dreigementen is het vooral een gezellige bende. Ze hebben alledrie een boek van een bekende speelgoedwinkel waarin ze driftig omcirkelen wat ze graag in hun schoen of laarsje willen hebben.   Pakjespiet van de afdeling ‘inkoop’ is helaas druk met andere zaken….  …Continue Reading

Herfst, onstuimig gedoe en liefde

Even een weekje naar de Veluwe. Met het hele gezin. Terwijl ik een beetje in de stress-modus zit lukt het me toch aardig om hiervan te genieten. Ik kan me niet herinneren wanneer we ZO ontspannen waren met z’n allen.   Een huisjes-park tussen de eekhoorns, boomklevers, koolmeesjes, kabouters en andere bosfiguren. Moeilijk, tweehonderd gezinnen en groepjes mensen die ‘lekker’ vakantie vieren. Een vreemd soort weerstand tegen burgerlijkheid zet ik morrend opzij. Ik kiep een zak voer op tafel en focus op de gevleugelde types die in de aanval gaan. Zij trekken zich nergens iets van aan. Ik zou er…Continue Reading

Vakantie? Ammehoela!

Terwijl Bart nog een weekje doorploetert aan het televisieprogramma ‘Models in Paris’ richt ik me op de voorbereidingen van onze vakantie in een ander deel van Frankrijk.   Anna en Lina logeren een paar nachtjes bij oma Klaasje. Dat scheelt, want poeh hé, wat moet er veel gebeuren. Een nieuw ruitje in Julia’s telefoon laten zetten (even op de fiets naar de Van Woustraat), een goede thermoskan kopen (even doorfietsen naar de Overtoom) het huis schoonmaken, tassen inpakken, broodjes smeren voor onderweg, én… én… STOP!   Ik merk dat ik doodop ben. De afgelopen maanden probeerde ik wanhopig een paar uur…Continue Reading