Mies Perfect

learning takes a lifetime

Tag: mies

Van alles een beetje

Op de eerste zaterdag in juni fiets ik met de opkomende zon in mijn rug naar het kleine theater in Amsterdam Oost. In februari deed ik met succes mee aan de vijf-minuten-audities en nu is het tijd voor de tweede en laatste ronde. Het oriëntatieweekend voor de deeltijd-opleiding kleinkunst. De tweedaagse kennismaking is herhaaldelijk verzet door de corona-maatregelen. Ik heb me even afgevraagd of het überhaupt nog zin had om er aan te beginnen als er straks misschien niet eens meer gespeeld kan worden op een podium maar mijn optimisme wint het van mijn donkere gedachten. Het lijkt me sowieso…Continue Reading

Publicatiecrisis

Afgelopen maandag schreef ik over boodschappen doen, sporten en de vlag uithangen. Ik had mezelf de opdracht gegeven om wekelijks een ervaring uit mijn leven te delen. Dit stuk was echter zo beroerd opgebouwd en bovendien ernstig onsamenhangend dat ik het niet heb gepubliceerd. Het was als een diner dat bestaat uit chocolademousse, sushi en Indiase curry. Afzonderlijk zeer smakelijk maar niet aan te raden om dit achter elkaar op te eten. In de week daarvoor kreeg ik van drie verschillende mensen, die elkaar voor zover ik weet onbekend zijn, de tip om mijn verhalen te bundelen. ‘Jouw verhalen verdienen…Continue Reading

Quarantaine, de tussenstand

Drie weken thuis met drie kinderen en zo goed als zonder man. Dat laatste is op zich positief want het betekent dat de man werk heeft en dat er geld binnenkomt maar het betekent ook dat ik nu juf, moeder, schoonmaker, werknemer, kok en de manager van het hele zooitje ben. Het is wat veel en ik raak ervan in de war. Zo legde ik afgelopen donderdag tijdens een Zoom-gesprek aan een collega uit hoe je van papier een tulp kunt vouwen en vroeg ik aan mijn dochter van vijf of ze even de notulen van de vergadering wilde uitwerken.…Continue Reading

Corona, Mies maak er iets van!

Zo zat ik met vrienden in het pittoreske dorpje Oz en Oisans in de bergen in Frankrijk en zo zat ik met mijn gezin geïsoleerd in onze flat in Amsterdam. We hadden geluk, of intuïtie. Ik denk allebei. De regen in het ski-gebied hielp ons het dorp uit en de berichten over de meer-dan-een-gewone-griep duwden ons nog wat harder de berg af. De overnachting op de terugweg slaan we over. In de auto luisteren we naar de radio. Berichten over de sluiting van scholen, restaurants en openbare gelegenheden in veel Europese landen. Exact een week geleden zaten we in het…Continue Reading

Er zijn hier helemaal geen beren

Lekker makkelijk gezegd, ik zie ze al meer dan dertig jaar en zeg al net zolang tegen mezelf dat ze er niet zijn. Zingen, het plan ontstaat Terwijl we koffiedrinken klets ik met Liekje. Ik vraag of ik binnenkort weer eens kan meedoen aan een van haar zangworkshops. ‘Wat zou je willen onderzoeken?’ vraagt ze. ‘Waar loop je tegen aan?’ Ik denk na maar er verschijnt geen antwoord op de vragen. Het gaat eigenlijk best goed met me en ik heb heel veel zin om te zingen. ‘Dan doe je toch gewoon een paar liedjes op de herfstborrel?’ Oeps, denk…Continue Reading

Leuk Kak Leuk Kak Leuk Kak

Leuk Het begon leuk. Met een ouderwets gezellige klets-avond aan het einde van een donderdagmiddag in het blauwe theehuis in het Vondelpark, met Maartje, wijn en pizza. Toen het fris werd op het terras verplaatsten we ons naar café Wildschut in de buurt van het museumplein, om een kop thee te drinken en vervolgens weer wijn. De volgende dag was het vrijdag de dertiende. Kak Er kwam een man van de woningbouwvereniging om de kraan in de badkamer (ging niet meer open) en de kraan in de keuken (ging niet meer dicht) te repareren.  ‘Sorry mevrouw, ik mag de keukenkraan…Continue Reading

Doe elke dag iets wat je eng vindt

Ik heb het gedaan. Zingen voor publiek. Vlak voordat ik op moest had ik een hartslag van honderdtwintig slagen per minuut. Liekje kondigde mij aan en ik hoopte heel even dat ik in rook zou oplossen, of dat de toeschouwers door de grond zouden zakken, of dat er een eenhoorn voorbij zou lopen zodat alle aandacht daar naartoe zou gaan. Dat gebeurde niet. Eenmaal met mijn neus in de microfoon besloot ik ervan te genieten, ik keek rustig de zaal in, knikte naar Nanda achter de piano en ik zong, vertelde mijn verhaal en ik zong nog een lied. Er…Continue Reading

Look I’m standing naked before you, don’t you want more than my sex?

De eerste regels van het nummer dat ik afgelopen vrijdag zong bij de workshop ’Tijd voor jouw Lied.’ Een verdieping op de training ‘Lijflied’ waardoor ik eind 2018 na een flinke dip weer rechtop ging lopen. Het uitgangspunt is dat je een lied kiest om te zingen waarbij je opdrachten krijgt om het nummer dichter bij jezelf te brengen. Persoonlijke ontwikkeling met ‘zang’ als middel. Aan het begin van de ochtend zitten we in een kring, vier deelnemers, twee coaches, om even af te stemmen wie wie is en met welk doel je hier zit. Voor mij is het helder,…Continue Reading

XS4ALL, leukerds!

Natuurlijk heb ik de petitie getekend. Al vraag ik me af of het zin heeft. Gevoelsmatig in ieder geval wel want ik ben fan van XS4ALL, het internetbedrijf waar we sinds jaar en dag bij zijn aangesloten. Gewoon omdat ze supergoede service hebben, wel knetterduur maar hé, supergoede service hè. Dus dan is duur relatief. Als er een wifi-kastje stuk is sturen ze zonder morren een nieuwe en als iets niet werkt komt er een monteur puzzelen tot je weer kunt netflixen, internet-shoppen en wat je ook verder maar wilt met je draadloze apparaten. Een tijd geleden kreeg ik een mail…Continue Reading

Het leven, wie heeft dat bedacht?

Het leven, mijn leven. Er zijn teveel dagen dat ik het liefst onder de dekens blijf liggen. Zonder speciale reden lig ik daar, na te denken over het waarom van mijn bestaan. Ik kom er wel uit. Uiteindelijk heb ik een debiel verantwoordelijkheidsgevoel en hele agressieve stemmetjes in mijn hoofd die ervoor zorgen dat ik mijn bed verlaat. Maar niet van harte. Weken glijden voorbij in een repeterend patroon. Opstaan, ontbijt, werken, lunch, kinderen ophalen, avondeten, kinderen naar bed, even netflixen en wakker worden met een scherm dat ‘are you still watching’ zegt.  Het voelt als een productiefabriek waar je…Continue Reading