learning takes a lifetime
Afgelopen maandag schreef ik over boodschappen doen, sporten en de vlag uithangen. Ik had mezelf de opdracht gegeven om wekelijks een ervaring uit mijn leven te delen. Dit stuk was echter zo beroerd opgebouwd en bovendien ernstig onsamenhangend dat ik het niet heb gepubliceerd. Het was als een diner dat…Continue Reading
Het was alsof ik een visum moest aanvragen voor een houseparty in Noord-Korea. Oma’s ingeschakeld om op de kinderen te passen, vriend Joost staat stand-by, overzicht gemaakt met adressen, schooltijden en telefoonnummers. Mails gestuurd naar juffen en naschoolse opvang. De dag voor we naar Frankrijk vertrekken check ik alles nog…Continue Reading
Aan de ontbijttafel vertel ik dat ik een schroefje in mijn kaak krijg vandaag. Over een paar maanden komt daar een porseleinen kies op. De kleuter is benieuwd of de tandarts een echte boor gebruikt. Als ik uitleg dat het waarschijnlijk wel zoiets is maar dan heel klein kijkt ze…Continue Reading
‘Hoe gaat het met je? Oh, nee wacht, ik heb je blog gelezen, ik weet PRECIES hoe het met je gaat.’ Gek om een bekende tegen te komen in de wachtkamer van de orthopeed. Aan de andere kant, best fijn. Ik was er in mijn eentje en zat net te…Continue Reading
‘Dus je zit nu twee weken thuis?’ vroeg de huisarts. Het woord ‘zit’ voelde een beetje belachelijk, er viel weinig te zitten. Als ik het langer dan tien minuten deed was het alsof er een peloton kabouters in mijn onderrug marcheerden, met hun pikhouwelen op zoek naar diamanten. ‘Ik lig,…Continue Reading
Nee, natuurlijk wil ik het daar niet over hebben. Ik schrijf liever over mijn vakantie in Griekenland. Gedetailleerde beschrijvingen van een eindeloos blauwe zee, ijskoude cappuccino’s, en Amerikaanse pannenkoekjes met ahornsiroop. Al deze omstandigheden deden echter niets af aan de rugpijn die hardnekkig aanwezig was, zelfs op een idyllisch eiland,…Continue Reading
Even een weekje naar de Veluwe. Met het hele gezin. Terwijl ik een beetje in de stress-modus zit lukt het me toch aardig om hiervan te genieten. Ik kan me niet herinneren wanneer we ZO ontspannen waren met z’n allen. Een huisjes-park tussen de eekhoorns, boomklevers, koolmeesjes, kabouters en…Continue Reading
Ga maar eens nadenken over wie jij bent, zei mijn coach. Wie ik ben? Ja, wie ben ik eigenlijk? Na het lezen van het boekje over de ‘ikken’ die allemaal in mijn bus zaten moest ik nu nadenken over wie de regie had en wie ik werkelijk…Continue Reading
‘Je lijkt wel een slavendrijver, of eigenlijk, slavendrijfster’, zei mijn coach. ‘Wat jij allemaal van jezelf moet. Als je zo doorgaat heb je over een paar jaar echt een probleem.’ Nou ben ik doorgaans niet zo gevoelig voor dit soort dreigementen maar het klonk geenszins als een grapje en…Continue Reading
Als het nou stom was. Met boze buren, of iemand die ’s nachts trombone speelt in de flat, of poep in de lift, elke dag. Of dat je drie kwartier moet zoeken naar een parkeerplaats. Maar dat is het niet, het is zo’n fijne plek om te wonen. De…Continue Reading